Παρουσίαση βιβλίων του καθηγητή Στέφανου Κωνσταντινίδη

Παρουσίαση βιβλίων του καθηγητή Στέφανου Κωνσταντινίδη

Παρουσιάστηκαν στις 15 και 17 Οτωβρίου 2012 στη Λευκωσία τέσσερα βιβλία του καθηγητή Στέφανου Κωνσταντινίδη που κυκλοφόρησαν πρόσφατα.

Η πρώτη παρουσίαση έγινε στις 15 Οκτωβρίου στην μπουάτ «Η Αχάριστη» των εκδόσεων «Αιγαίον». Παρουσιάστηκαν τα βιβλία που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις «Αιγαίον» «Κύπρος, θραύσματα μιας εποχής», «Τουρκία, ο ιστορικός συμβιβασμός και το νεό-οθωμανικό μοντέλο» και «Η επιστροφή του Αρχιερέα και άλλα διηγήματα» . Τα βιβλία παρουσιάσαν οι, Άριστος Μιχαηλίδης, διευθυντής σύνταξης του Φιλελεύθερου, Μιχάλης Παπαντωνόπουλος, ποιητής-βιβλιοκριτικός και Μιχάλης Κοντός, πολιτικός επιστήμονας. Αποσπάσματα από τα βιβλία διάβασε η Πόπη Μουπαγιατζή. Ακολούθησε συζήτηση και ο συγγραφέας απάντησε σε ερωτήσεις του κοινού.

Η δεύτερη παρουσίαση έγινε στις 17 Οκτωβρίου στη Δημοσιογραφική Εστία στη Λευκωσία, όπου παρουσιάστηκε η «Επισκόπηση της Νεότερης Κυπριακής Ιστορίας» των εκδόσεων «Ταξιδευτής». Το βιβλίο καλύπτει τρεις σημαντικές περιόδους της νεότερης κυπριακής ιστορίας : την Οθωμανοκρατία, την Αγγλοκρατία, και την Ανεξαρτησία. Η παρουσίαση έγινε από κοινού από τις  εκδόσεις «Ταξιδευτής» και το βιβλιοπωλείο Μετροπόλιταν. Για το βιβλίο  μίλησαν ο Πέτρος Παπαπολυβίου, αναπληρωτής καθηγητής Πανεπιστημίου Κύπρου και ο αρχισυντάκτης του Φιλελεύθερου Κώστας Βενιζέλος. Ο συγγραφέας απάντησε σε ερωτήσεις και πήρε μέρος στην συζήτηση που ακολούθησε.

Στις παρουσιάσεις παρευρέθηκαν ακαδημαϊκοί, φοιτητές, άνθρωποι των γραμμάτων, εκπαιδευτικοί και απλοί άνθρωποι με ενδιαφέρον για τα πολιτικά πράγματα του τόπου και την ιστορία του. Και στις δύο εκδηλώσεις παρευρέθηκε ο βουλευτής του Ευρωπαϊκού Κόμματος Νίκος Κουτσού ενώ την δεύτερη τίμησε με την παρουσία του ο Πρόεδρος της Βουλής Γιαννάκης Ομήρου.

Ο κυπριακός λογοτεχνικός κανόνας

                                                            Του Στέφανου Κωνσταντινίδη

Μια κοινωνιολογική προσέγγιση της κυπριακής λογοτεχνίας δεν έχει επιλογή, θα πρέπει να θίξει και το θέμα του λογοτεχνικού κανόνα. Όπως είναι γνωστό, ο λογοτεχνικός κανόνας είναι ένας κλειστός κατάλογος επιλεγμένων έργων που εξυπακούει και ανάλογο αποκλεισμό. Πρόκειται για ένα πολιτιστικό υπόδειγμα που βασίζεται σε υποκειμενικές, ιδεολογικές, αισθητικές, πολιτικές, ταξικές, εθνοτικές και κάθε άλλου είδους κανονιστικές επιλογές λογοτεχνικών έργων. Ο λογοτεχνικός κανόνας είναι επομένως ένα σύνολο λογοτεχνικών έργων που θεωρούνται τα πιο σημαντικά, ανάλογα με το ποιος κάνει την επιλογή, για μια συγκεκριμένη εποχή και ένα συγκεκριμένο τόπο. Ο κανόνας μπορεί να είναι εθνικός αλλά και πλανητικός, μπορεί να είναι διαχρονικός αλλά και περιορισμένος για μια χρονική περίοδο, μπορεί ακόμη να είναι και τοπικός ή να περιλαμβάνει μια ευρύτερη γεωγραφική περιοχή. Σημαντικό για τον κοινωνιολόγο είναι η μελέτη των μηχανισμών επιλογής και αποσιώπησης των έργων που συνιστούν τον κανόνα. Διότι ούτως ή άλλως, ένας λογοτεχνικός κανόνας είναι εκφορά λόγου εξουσίας.
Ο λογοτεχνικός κανόνας διαμορφώνεται τον 19ο αιώνα, είναι ευρωπαϊκός με επιμέρους εθνικούς κανόνες και διαδραμάτισε ρόλο στη δυτική ιδεολογική αποικιοποίηση του κόσμου. Η διαμόρφωσή του διασυνδέεται με την επικράτηση της αστικής τάξης, της οποίας άλλωστε τα μορφωμένα στρώματα είναι και οι κύριοι αποδέκτες του. Στον κανόνα αυτό συναντούμε σε κεντρική θέση τον Όμηρο και άλλους αρχαίους Έλληνες και Λατίνους συγγραφείς και από τους νεότερους τον Σαίξπηρ και τον Δάντη.
Όσον αφορά στην κυπριακή λογοτεχνία η πρόταση ενός λογοτεχνικού κανόνα έγινε, όπως και στην Ελλάδα, κατά τρόπο έμμεσο. Κυρίως παρουσιάζεται στην περίοδο της ανεξαρτησίας.